-
1 zbyć milczeniem
= pominąc milczeniem -
2 pominąc milczeniem
= zbyć milczeniem обойти́ молча́нием -
3 milczenie
сущ.• молчание• покой• спокойствие• тишина• тишь* * *milczeni|e☼ молчание;kłopotliwe \milczenie неловкое молчание; zapadło (zaległo) \milczenie воцарилось молчание; zmusić do \milczeniea заставить замолчать; w \milczenieu молча; ● pominąć (zbyć) \milczenieem обойти молчанием
* * *смолча́ниеkłopotliwe milczenie — нело́вкое молча́ние
zmusić do milczenia — заста́вить замолча́ть
- zbyć milczeniemw milczeniu — мо́лча
-
4 skwitować
глаг.• расквитаться* * *skwitowa|ć\skwitowaćny сов. книжн. 1. уплатить, заплатить, расплатиться;2. со перен. отплатить за что, ответить на что; \skwitować milczeniem ответить молчанием, промолчать в ответ; не удостоить ответом+2. zbyć
* * *skwitowany сов. книжн.1) уплати́ть, заплати́ть, расплати́тьсяskwitować milczeniem — отве́тить молча́нием, промолча́ть в отве́т; не удосто́ить отве́том
Syn:zbyć 2)
См. также в других словарях:
zbyć — dk, zbędę, zbędziesz, zbądź, zbył, zbyty zbywać ndk I, zbyćam, zbyćasz, zbyćają, zbyćaj, zbyćał, zbyćany 1. «sprzedać, odstąpić coś za pieniądze; pozbyć się czegoś przez sprzedaż» Zbyć ziemię, posesję. 2. «zareagować na czyjeś pytanie, czyjąś… … Słownik języka polskiego
pomijać – pominąć [zbywać – zbyć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}milczeniem {{/stl 13}}{{stl 7}} nie odpowiadać na coś, nie zareagować słownie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pytany o podwyżkę, zbywał to milczeniem. Pominął milczeniem jego ciętą uwagę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zbywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zbywaćam, zbywaća, zbywaćają, zbywaćany {{/stl 8}}– zbyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIIb, zbędę, zbędzie, zbądź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbywać się czegoś, odstępować coś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
milczenie — n I, blm 1. «niewydawanie głosu, nieodzywanie się; bezsłowna cisza» Głębokie, głuche, ciężkie, kłopotliwe, ponure, dyskretne, uroczyste, wymowne milczenie. Pogrążyć się w milczeniu. Siedzieć w milczeniu. Przerwać, zachować milczenie. Milczenie… … Słownik języka polskiego
przemilczeć — dk VIIb, przemilczećczę, przemilczećczysz, przemilczećmilcz, przemilczećczał, przemilczećczeli, przemilczećczany przemilczać ndk I, przemilczećam, przemilczećasz, przemilczećają, przemilczećaj, przemilczećał, przemilczećany 1. «przetrwać jakiś… … Słownik języka polskiego
milczenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do człowieka: nieodzywanie się, niemówienie, cisza bez rozmów; w odniesieniu do zwierząt: niewydawanie głosu : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień